طراحی دکل در جزئیات از یک کشور به کشور دیگر متفاوت است .
پروفیل نبشی در همه جا برای قسمت پایینی دکل ها مورد استفاده قرار می گیرد اما سازه های سیلندری ، چه بصورت لوله و چه بصورت توپر به همراه فلنچ های جوش شده و یا گیره های اتصال در قسمت فوقانی دکل مورد استفاده قرار می گیردند .
در طراحی های کشور دانمارک استفاده از میله های استوانه ایی شکل در سرتاسر سازه بخاطر منافع آن مزیت دارد ، زیرا مقاطع مدور ، بار باد را کاهش می دهند .بسیاری از طراحان از کاربرد لوله های تو خالی اجتناب می ورزند ، زیرا که اگر گالوانیزاسیون لوله معیوب باشد ، بتدریج لوله دچار فساد (زنگ زدگی ) داخلی می شود . در بلژیک ، این مسئله بوسیله پر کردن ولوله های توخالی با بتن( CFT ( CONCRTE FILLED TUBE از بین رفته است .
در ایران بخاطر ارزان بودن قیمت نسبی سیمان برای پرکردن ظرفیت عضو تحت نیرو ، اخیراً از روش CFT استفاده می شود .
در سازه های فلزی ، استفاده ازاین روش باعث کاهش ضخامت (THICK NESS) ورق ها می شود. به صورت نمونه ورق بالای 80mm در ایران عمدتاً وارداتی هستند و با این روش عرض ورق در طراحی اگر 50mmباشد می توان آنرا با CFT به کمتر از 70 رساند.