تاریخچه صنعت مخابرات
در زمان های خیلی دور قبل از اینکه، تماس های صوتی و تصویری به شکل امروز و جلسات مجازی در متاورس و... وجود داشته باشد افراد از روشهای مختلفی برای ارتباط با یکدیگر استفاده می کردند.
احتمالا ممکن است برای شما هم جالب به نظر برسد که مخابره و انتقال پیام در طول تاریخ دچار چه تحولاتی بوده است!
نخستین روش مخابره و انتقال پیام به ۴۰,۰۰۰ سال قبل از میلاد، بر می گردد که سیگنالهایی بوده اند با آتش و دود (چینیها) و طبل (آفریقاییها).
ایرانیان باستان توانستند ایستگاههای کبوتری را اختراع کنند و با استفاده از آن پیامها و نامههای خود را به وسیله کبوترها می فرستادند که رومیها هم این روش را برای کمک به ارتش خود استفاده کردند. همچنین یونانیها اسامی کسانی که در مسابقات المپیک برنده می شدند را با کبوتر به شهرهای مختلف ارسال می کردند .
اختراع سِمافور (Semaphore)
سِمافور (Semaphore)، نخستین سیستم تلگراف تصویری ثابت بود که به وسیله کلود شاپ (Claude Chappe) فرانسوی در سال ۱۷۹۰ ساخته شد که هدف از ساخت آن برقراری ارتباط بین پاریس و لیل (Lille) بود. البته سِمافور (Semaphore) به کاربران و نیروهای متخصص و برجهای گران در فاصله های ۱۰ تا ۳۰ کیلومتری نیاز داشت. آخرین محصول و خط تجاری سِمافور (Semaphore) با ورود تلگراف الکتریکی و رقابت با آن در سال ۱۸۸۰ از منسوخ شد.
اختراع تلگراف
در سال ۱۸۳۸ ساموئل بی. مورس ( Samuel Finley Breese Morse) به همراه دوستان خود آلفرد ویل و لئونارد گیل ایده ضبط تلگراف را در سر داشتند که کار بر روی آن را آغاز کردند. آنها دریافتند که زمانی که دو مدل تلگراف به یکدیگر متصل می شوند و جریان برق توسط یک سیم عبور می کند، با نگه داشتن یا رها کردن دکمهها قادرند در فاصله های پی در پی، پیام بفرستند. اولین کابل تلگراف بین اقیانوسی در ۲۷ جولای ۱۸۶۶ تکمیل شد که امکان ایجاد مخابرات را در آنسوی اقیانوس اطلس برای نخستین بار فراهم کرد.
اختراع تلفن
آنتوینو میوسی برای نخستین بار در سال ۱۸۴۹ اولین دستگاهی را ساخت که امکان انتقال صدا را به صورت الکتریکی در طول یک خط داشت، و الکساندر گراهام بل (Alexander Graham Bell) در سال ۱۸۷۶ تلفن را ابداع کرد و اولین سرویس تجاری تلفن در سالهای ۱۸۷۸ و ۱۸۷۹ در دو سوی اقیانوس اطلس در شهرهای نیوهان و لندن عرضه شد.
اختراع رادیو و تلویزیون
مارکونی ایتالیایی با بهره گیری از اکتشافات هانریش هرتز در رابطه با امواج الکترومغناطیسی، موفق به اختراع تلگراف بیسیم شد. اختراع رادیو هم در ابتدای قرن بیستم، باعث پیدایش رادیو تلگراف و نمونه های دیگر تلگراف بیسیم شد و در نهایت امکان انتقال صدا را فراهم آورد.
فیلیپ تی فارنسورث (Philo Taylor Farnsworth) در هفتم سپتامبر ۱۹۲۷، هنگامی که اولین دستگاه تلویزیون کاربردی را در معرض نمایش قرار داد، رسانههای تصویری را در تاریخ به ثبت رساند. او روش خاصی را برای انتقال تصاویر به کار برد و کشف او این بود که امواج رادیویی این قابلیت را دارند که با یک تصویر رمزگذاری شوند و سپس بر روی صفحه نشان داده شوند.
اختراع تلفن همراه و شبکه
قانون ارتباطات ماهوارهای به صورت رسمی در سال ۱۹۶۲ به تصویب درآمد و به ارتباطات راه دور اجازه داد تا در نهایت به فضا راه پیدا کنند.
در اکتبر ۱۹۶۹، نخستین دادهها بین Node های ARPANET ( (آژانس پژوهشهای پیشرفته تحقیقاتی) به صورت جابجا در آمد. این اولین شبکه کامپیوتری به حساب می آمد که چارلی کلاین و بیل دووال آن را اختراع کردند.
مارتین کوپر اولین تماس خود را با همکارش با استفاده از تلفن همراه در سال ۱۹۷۳ برقرار کرد. که مدت زمان مکالمه آن حداکثر۳۰ دقیقه بود و یک سال زمان لازم داشت تا باتری آن تلفن همراه شارژ بشود. این تلفن نهایتا یک نمونه اولیه برای اولین تلفنهای همراه موتورولا به حساب می آمد.
اولین شبکه تلفن همراه تجاری به صورت اتوماتیک هم در ژاپن در سال ۱۹۸۱ به کار گرفته شد. این شبکه ابتدا فقط در شهر توکیو در سال ۱۹۷۹ راه اندازی و ایجاد شد و سپس توسعه پیدا کرد. به صورت همزمان، سیستم تلفن همراه نوردیک در دانمارک، فنلاند، نروژ و سوئد نیز راه اندازی شد.
در ۱ ژانویه ۱۹۸۳، اینترنت به صورت رسمی ظهور پیدا کرد. ARPANET (آژانس پژوهشهای پیشرفته تحقیقاتی) رسما پروتکلهای کنترل شبکه قدیمی خود (NCP) را تغییر داد و پروتکل کنترل انتقال/پروتکل اینترنت (TCP/IP) استاندارد را معرفی کرد.
اولین سایبان از ۶۴ ماهواره به وسیله شرکتی به نام ایریدیوم در سال ۱۹۹۸ ایجاد شد. آن ها همینطور اولین تلفنهای ماهوارهای دستی را به وجود آوردند که اندازه ی آن ها کوچکتر و دست و پا گیرتر از “موبایلهای بزرگ” قبلی بودند. این موبایلها انقلابی را در صنعت و ارتباطات تلفن همراه به وجود آوردند و به موبایلهای هوشمند مدرن تبدیل شدند.